Sen hiç sabaha karşı yokluğunda üşüdün mü?

Hani elini yastığa attığında senin olmadığını farkedip,

Yorganın altındayken, 35 derece sıcakta bile titredin mi sensizlikten?

Peki hiç gece nefesini hissetmeden uyumanın eksikliğini hissettin mi?

Hani o sevgi dolu kelimelerin döküldüğü ağızdan çıkan,

Hani gözlerimin içine bakarken, hızlanan kalp atışlarınla birlikte,

Kulağıma bana olan aşkını fısıldarken yayılan sıcaklığı...

Peki sen tenine dokunmadan geçen günlerin azabını duydun mu?

Hani o saten kadar pürüssüz, bir orkide gibi hassas,

Bir bal arısına çekici gelen çiçekler kadar güzel kokan.

Peki sen hiç ağlayarak uyandın mı senin yokluğunun ardından?

Sen hiç korktun mu sağlığının kötü olduğundan?

Sen hiç aşık oldun mu sana?