Gözler

 Gözler,

Onlar ki birer hapisanedir gerçekten baktığınızda,

İçinde dünyaları görürsünüz ancak kurtulamazsınız,

Felçliymiş gibi donakalırsınız,

Belki de hayatınızın sanki bir kıpırtıyla sonlanacağınızı düşünürsünüz,

Kalbiniz, deli gibi çarpmaya, göğsünüzü dövmeye,

Kanınızı damarlarınızda tansiyonunuzu fırlatacak şekilde pompalamaya başlar

Sonra birden terlersiniz, 

Sanki güneş ensenizden size selam veriyordur

Kulağınıza sizi yakacağını fısıldıyordur

Ancak garip olan ise, 

İçiniz üşüyor hatta dizleriniz titriyordur.

Gözler,

Kirpikleri birer sivri uçlu kargı gibi sizi deler geçer,

İçindeki parıltıdır dünyayı aydınlatan ışık,

Ve felaketinizi getiren fırtınadır ondan dökülen 1 damla yaş.

Zamanı durdurur, hava kan kadar ağır olur,

Taşıyamaz bedeninizi dizleriniz,

Marmarayı sallayan deprem gibi sarsar sizi

O derin, o soğuk, o yakıcı, o sevimli, o melankolik,

O şehvetli, o isteksiz, o hüzünlü, o neşeli bakış.

Ve birden serbest kalırsınız bir göz kırpmasıyla.

Gözler,

Size bir saniyeden daha kısa bir sürede

Hem cenneti hem cehennemi,

Hem aşkı hem nefreti,

Hem hasreti hem kavuşmayı,

Hem hayatı hem ölümü,

hem iyiyi hem kötüyü yaşatır

İşte o zaman anlayacaksınız ki

O gözlerin adı aşktır